Promenade des Anglais en Iron Man

Vrijdag 22 juni

Vandaag geen klimmetjes meer maar rustig afdalen richting Nice. We fietsen tot aan le Vieux Port en volgen dan een kilometers lang fietspad langs de kust, langs de fameuze Promenade des Anglais, tot aan de voordeur van de luchthaven !

Hier wordt alles in gereedheid gebracht voor de Iron Man tijdens het weekend maar voor ons zit die er toch bijna op !!

Er moet nog 'teenentander' verpakt worden in de luchthaven en rond 23u landen we op Charleroi Airport en brengt Steven ons veilig terug naar Marialoop.

ps : bij het opstarten van de blog hadden we wat problemen zodat onze 'openingsfoto' niet kon opgehaald worden. 

bedankt aan iedereen voor de belangstelling, de aanmoedigingen en hopelijk hebben ook jullie een beetje meegereisd.

vera & michel

La Turbie en Col d’Eze à l’aise !!

Woensdag 20 juni 

Vanuit Dolceacqua dalen we terug naar de kust en bereiken via de vrij drukke weg de
Italiaans-Franse grens en Menton. We maken van de eerste regendruppels gebruik om een terrasje op te zoeken en onze eerste Pastis op Franse grond te bestellen !! Maar al snel trekken de wolken open en wordt het opnieuw zuiders warm.

We willen de drukke kustweg vermijden en fietsen vanuit Roquebrunne richting La Turbie (500m), opnieuw een warme klim waar we evenwel alle tijd voor nemen. Er wordt hier veel gefietst en Michel vermoedt dat enkele profs zich hier ook voorbereiden.

La Turbie is een gezellige kleine stad, zuiders warm en aangenaam druk, weg van alle glamour van Monaco.

zicht op Monaco vanop La Turbie

Kamperen in de achtertuin van prins Albert van Monaco zit er niet in (campings zijn er niet) en via l’office de tourisme krijgen we enkele adressen van chambres d’hôtes op enkele kms van het centrum. De keuze tussen een hotelkamer in het centrum en een b&b in de bergen is vlug gemaakt maar dat betekent wel dat we nog een kleine 200 m moeten klimmen !

We maken het onszelf niet altijd makkelijk - dixit Michel - maar we hebben toch weer de juiste beslissing genomen !
Villa Eden heeft een schitterende ligging met een ongelooflijk uitzicht. De ontvangst is buitengewoon hartelijk, de kamer prima maar we zijn vooral gecharmeerd door het unieke decor !!

‘s Avonds moeten we wel nog een viertal km verderop fietsen om een restaurantje te vinden maar dat kan ons enthousiasme niet bederven.


Donderdag 21 juni :

Deze keer échte rustdag ! Vandaag zijn we toerist met alles erop en eraan, van lang uitslapen tot uitgebreid ontbijten, apéro en etentje in La Turbie …..

Veel uitleg bij het ontbijt hoeft niet (zie foto!) en we genieten bijna nog het meest van de rust en het ongelooflijk panorama. Ik denk eraan een poster te laten maken van het uitzicht en dat als tuin-achtergrond te gebruiken ten huize stockman !!

Col d’Eze à l’aise als dessert - het moet toch nog een beetje sportief blijven hé - en dan rustig terugfietsen naar ons logement. De fietsketting moet niet altijd gespannen staan …..

Morgen fietsen we richting Nice waar we tegen de avond het vliegtuig naar huis nemen.

over de Poggio naar de Via Roma

Tijdens het ontbijt ontmoeten we Micheline en Matthijs uit Amsterdam die hun hart aan elkaar, aan de fiets en aan Ligurië verloren hebben. We vergeten heel wat lekkers van het ontbijtbuffet omdat we zoveel over de fiets en het fietsen te vertellen hebben!
Zij vertrekken naar Seillans, wij richting San Remo.

In Taggia vinden we vrij snel het fietspad dat ons langs de kust tot een eind voorbij San Remo zal brengen.

Wij maken evenwel een ommetje via de Poggio naar de Via Roma en genieten van het moment! Volgend jaar kan Michel Wuyts ons niets meer wijs maken!

Via de kustweg fietsen we verder richting Ventimiglia. We zoeken en vinden een Agriturismo 6 km van de kustweg in Dolceacqua, een middeleeuwse "Borgo" met een unieke architectuur.

We genieten van de Ligurische keuken en verlaten morgen "la bella Italia".
.

Van 26 naar 1167 m !!!

Het wordt vandaag werkelijk heet. Reeds om 10:00 geeft de thermometer bij de apotheker in Garlenda 38°C aan. Dat zal wel in de zon zijn, maar toch. Om de drukke kustweg zoveel mogelijk te ontwijken hebben we voor een rit door de bergen gekozen. We moeten daarvoor wel nog eens over de 1167 m hoge Colle di Oggia. Gelukkig fietsen we over smalle wegen en kunnen we af en toe genieten van de schaduwrijke    omgeving. Soms doet de streek terug denken aan de Castagnicia op Corsica. Je denkt dat er alleen ondoordringbare bossen zijn, maar na iedere bocht zie je opnieuw een dorp tussen het groen. In die dorpjes hebben de mensen nog hun moestuin en boomgaard waar fietsers soms een beetje van mee genieten.

De laatste 3 km van de klim stijgen tussen de 8 en 10% maar de voldoening is groot wanneer we de top bereiken.

 Het contrast tussen de Noordkant en de Zuidkant van de col behoorlijk groot. De huizen in de afdaling richting San Remo plakken boven elkaar tegen de rotswanden en de bonte was kleurt de gevels.


Net buiten Badalucco vinden een uitstekende B&B en we aarzelen niet om hier nog even van de rust te genieten.


Morgen staan de Poggio en de enige echte Via Roma op het programma !! 

eens wat anders dan een camping ....

Zondag : rustdag !

Vandaag rustdag. Eerst winkelen en onze koelkast vullen want we zitten hier in een heus appartement !

We kunnen natuurlijk niet de ganse dag luieren en we maken een fietstochtje van goed 45 km over de Passo di Ginestro.
750 hm die ons opnieuw langs schitterende panorama’s en dorpjes brengen. Vandaag zondag dus heel wat 'wielertoeristen' op de weg  maar niet de grote groepen die we bij ons kennen, maar eenlingen of duo's die net als wij genieten van een schitterende fietsdag.

 De afdaling naar de kust biedt een mooi uitzicht op Alassio, een van beter bekende badplaatsen aan de Ligurische kust.  Terug ' thuis' genieten we van de zon, de bergen, een koffie en een pintje.
Morgen fietsen we, met mogelijk nog een tussenstop in de bergen, richting San Remo.

Zaterdag 16 juni - Villa Nova d'Albenga

Onder een staalblauwe hemel fietsten we vandaag de gemakkelijkste etappe van onze reis. We klimmen eerst nog naar 800 m en dalen dan over 20 km naar Albenga aan de Ligurische kust. 

Deze klim is blijkbaar erg geliefd bij de plaatselijke wielertoeristen die ons met een groet of een aanmoediging kruisen of inhalen.

Boven op de pas worden we aangesproken door een ingenieur op rust die bij Alfa Romeo gewerkt heeft. Hij is benieuwd naar de economische toestand in België en blij dat hij eventjes zijn talenkennis kan gebruiken.

Tijdens de afdaling maakt Michel een allusie op ‘leven als God in Frankrijk’ Ik vermoed sterk zegt hij, dat God toch wel een beetje buiten de lijntjes gekleurd heeft De weg slingert in spaghetti-bochten door schitterende landschappen en stille dorpen liggen als prentkaarten rondom ons. Castelvecchio, Zucharello,…waar we genieten van de echte Italiaanse keuken… Wij zijn niet gehaast om te kust te bereiken !

Het is even wennen aan de weekend drukte wanneer we Albenga naderen, maar we vinden vlot de weg naar de oude stad met zijn schitterende architectuur en zijn bekende ‘trompe l’oeil’ gevels. Uiteraard ook veel gelegenheid om je Visakaart  te gebruiken in de vele boutiques, eet- en drinkgelegenheden.
We worden gefotografeerd en aangesproken door een vlotte en sportieve Amerikaanse die haar Italiaanse echtgenoot ervan wil overtuigen om ook fietsreizen te maken. Manlief zag het evenwel nog niet zitten

We willen buiten Albenga slapen en niet op een of andere kustcamping. In Villa Nova d’Albenga vinden we een mooie Agriturismo en odat we toch wat reserve hebben vooraleer naar Nice te fietsen, besluiten we om 2 nachten te boeken. Morgen, rustdag, maar daarover later meer.
Eerst genieten we van een zalige avond onder de blauwe regen op ons privé grasveldje !

‘dat ruikt hier goed!’

Rozen (S-M-L-XL) in alle kleuren, bloeiende liguster, wit-mauve-geel-roze ‘onkruid’ in de bermen ….

We starten opnieuw met de zon en fietsen de ganse voormiddag op een 700m hoge heuvelrug en genieten van de prachtige panorama’s links en rechts van de weg. In het Westen zien we de uitlopers van de Maritieme Alpen.

Piemonte is een voor ons onbekende streek en verrast ons. Niet om hier dagen te blijven, maar mooi en fietsvriendelijk. Je vindt er geen luxe terrassen maar twee plastic stoeltjes tegen de muur in de schaduw maar ook dat heeft zijn charme !

Tegen de middag dalen we naar Millesimo en klimmen nadien aan 2-3% naar Calizzano, een mooi dorp waar ‘funghi’ welstand brengen.

We overnachten op de camping. Geen aanrader maar de mensen zijn vriendelijk en alles is netjes maar erg ‘gedateerd’.

Ps : van bij de start wordt M geplaagd door aanwijzingen naar Savona !! Heeft dat iets met een andere M te maken ??

Piemonte

De Nederlanders hebben we niet horen thuis komen. Verloren met 1-2 van Duitsland.

We fietsen door de prachtige wijnstreek van de Langhe (provincie Piemonte). Wijn wordt meestal verbouwd in heuvelachtige gebieden en dit is hier niet anders. Meer van 700 hm over 35 km. Ieder dorp ligt op een heuvel met castello. In Serralunga d’Alba kunnen we niet voorbij het terras van de « Cantina Schiavenna » waar we als aperitief één van lokale wijnen proeven.

Tijdens onze picknick ontmoeten we Cindy en Geert, een sportief koppel 30-ers uit Herentals onderweg  naar Biarritz en even gepassioneerd door fietsreizen als wijzelf. Na een lange babbel in de brandende zon wensen we hen een goede reis en gaat elk zijn weg.

Het blijft klimmen tot bijna in Bossolasco waar we een B&B en een Agriturismo aan ons moeten laten voorbij gaan (geen eten voor vanavond of uitbater afwezig!). Dan maar een kamer boeken in hotel Panoramico in Bossolasco met prachtig uitzicht vanop ons zonig terrasje.

De provincie Piemonte blijft ons fascineren en het landschap lijkt heel sterk op Toscane, maar dan  dichterbij, minder duur en groen!

Staalblauwe hemel, 40° in de zon en .... voor het eerst geen avondregen of onweer !!

Gisteravond ongelooflijk lekker gegeten in de agriturismo : antipasti, primi piatti, secundi piatti, un desert, een fles wijn, koffie, grappa .... en ongelooflijk goed geslapen !!

Deze morgen is het zeer helder weer en we hebben een prachtig uitzicht op de besneeuwde Alpen.

Het wordt een fantastisch mooie maar ook warme en lastige rit met een stop in het verrassende San Martino d'Alfieri, waar nog maar eens blijkt hoe rijk de Italiaanse geschiedenis en cultuur zijn.

We kiezen voor de mooiste maar niet de makkelijkste weg naar Alba en krijgen opnieuw klimmetjes tussen 10 en 15 % en dat onder een Italiaans zonnetje .... dat kan tellen !

Alba is mooi maar er wordt op veel plaatsen gewerkt. Cultuur en shopping, architectuur en terrasjes ....

Net buiten de stad kamperen we samen met enkele Nederlandse vakantiegangers op een zeer verzorgde en goed uitgeruste camping en wachten op de uitslag Nederland-Duitsland !

Dinsdag 12 juni : 1555 km

Inderdaad, na regen komt zonneschijn en tijdens ons ontbijt raken al onze spullen droog. Na een glooiend begin komen we terug in een vlakkere streek waar nu meestal fruit (kiwi’s) gekweekt worden. Eenmaal de Po-brug over verandert het landschap en moet er duchtig (10% is algemene regel) geklommen worden - in het zweet ons aanschijns, want het wordt zeer warm !!

De namiddag is behoorlijk " heuvelachtig" maar we worden beloond met schittende panorama’s. Het lijkt hier wel het groene Toscane. 

We ontmoeten twee Nederlandse 50-tigers die vanuit Nice de route fietsen en wisselen wat ervaringen uit.

Een steil ommetje in Cunico, waar de feestvlaggetjes nog wapperen in de verlaten straatjes, brengt ons naar Cortozzane van waaruit Michel in zijn beste Italiaans reserveert, bij een agriturismo in Baldichieri d'Asti (dat klinkt nogal wat anders dan Aarsele of Marialoop hé !!).

Als je ooit in de streek bent, één adres Cascina Lane ! Schitterend en dat op alle gebied !

la vita e bella !

Salve ! Bravi ! Buon viaggio !

Fietsers en  mensen in de dorpen groeten, zwaaien en wensen ons goede reis. Iedereen is zeer vriendelijk, behulpzaam en erg geïnteresseerd waar die twee 'oue knarren' vandaan komen en naartoe reizen !! Van zodra we halt houden en de kaart bovenhalen, stopt wel iemand om ons de weg te wijzen !

Het heeft de ganse nacht geregend maar tegen de ochtend klaart de hemel open. Sesto Caliende is druk, maar eens de Tucino over, wordt het heel wat rustiger op de weg en komen we snel op fietsvriendelijke wegen. Na de beboste heuvels rond Sostegno bereiken we de Po-vlakte. Zover onze ogen reiken, niets dan rijstvelden waar vogels van diverse pluimage, maar vooral reigers en koereigers(?) hun hartje kunnen ophalen ten koste van kikkers en padden.We zien zelfs een reiger die een serieuze adder als middagmaal wist te versieren.
Hier teelt men dus de riso voor de risotto (allez, dat veronderstel ik toch).

ergens onderweg, een enorm maar afschuwelijk sanctuarium

wie haalt het in z'n hoofd om zoiets hier te bouwen !!

rijst, rijst en nog eens rijst !

eindeloos !!

Ons doel vandaag is het Lago di Viverone waar we tijdens een vroegere fietstocht al eens kampeerden maar dan met een min-quotering! Nu kiezen we voor de andere kant van het meer en Camping del Sole is een echte meevaller. We delen een tent-veldje met twee Fransen uit Chamonix (waar ondertussen op 1500m sneeuw valt!) en de Nederlandse Judith en John.

's Nachts krijgen we opnieuw hevige regen en onweer maar ons tentje houdt ons droog !!

Michele e Marcello !!

Na regen komt ...

Zondag 10 juni :
en nu is het vaderdag ! Dus, felicitaties aan alle papa's !!

Vorige nacht hadden we hier een zeer zwaar onweer met hevige regen, donder en bliksem en sterke wind. Waren wij blij dat we knus in een warm bed lagen !!

Deze morgen regent het nog steeds maar eenmaal gepakt, klaar om te vertrekken, breekt de zon door en genieten we van het fantastisch zicht op het Como-meer én van de mooie afdaling naar Bellagio. Het is zondagmorgen en nog vrij rustig op de weg langs het meer zodat we regelmatig halt houden voor enkele foto's of gewoonweg om te genieten van al dat moois.

Rond de middag bereiken we Como, een gezellige bloemrijke stad met een prachtig Duomo. We ontmoeten er een jonge Franse fietster op weg richting Dolomieten.

Vanaf Como fietsen we richting Varese, door een drukke agglomeratie, die niet fiets-vriendelijk is.Na 90 km zien we een aanduiding naar B&B Coco Loco in Sesto Calende, aan de zuidkant van het Lago Maggiore. Dat oogt goed en de prijs is redelijk. De kamer is evenwel nog niet op orde dus fietsen we tot aan het eerste restaurant voor een pizza en een glaasje wijn. Tijdens het eten worden we verrast door een enorme regenbui. Het regent niet, het giet ! In een mum van tijd stroomt het water alle kanten op en worden tafels en stoelen naar drogere oorden versleept. Dus weer geen camping-weer !

Ondertussen is het 1-2 geworden in de match Ierland-Kroatië en zitten we gewassen én droog in onze zeer kleurrijke b&b !

Una giornata particulare!

Zaterdag 9 juni
Het" miezert" een beetje bij het opstaan maar "het  zal opklaren na de vieren", voorspelt weerman Michel !
En gelijk heeft hij want ondertussen genieten we op ons kamerterras van het schitterend uitzicht op de Lago di Como, van fietsers die - de ene al gezwinder dan de andere - via de haarspeldbochten naar boven fietsen en genieten we na van een mooie dag.

Vandaag is het Michel's dag en verzorgt hij de redactie !

Tot onze (aangename) verassing merken we dat we op slechts 700 m van Ghisallo geslapen hebben en zijn  eigenlijk wat te vroeg op de afspraak. We bezoeken eerst de kapel van de Madonna del Ghisallo waar heel wat memorabilia van wielerkampioenen van vroeger en nu (Cadel Evans)  muren en plafond « sieren ».

In het museum worden we verwelkomd door Conservatore Floriano Albè. We overhandigen het gedenkshirt van Jean-Pierre Monseré en ontvangen als geschenk het  boek 'Ghisallo, cuore del ciclismo'. Ik maak de vergelijking tussen Jean-Pierre Monseré (WK 1970) en Fabio Casartelli (Goud Olympische Spelen Barcelona 1992). Beiden beloftevolle jonge profwielrenners aan het begin van hun carrière. Opmerkelijk detail: Fabio Casartelli is geboren in Como op 16 augustus 1970, de dag dat Jean-Pierr Monseré wereldkampioen werd in Leicester)

Na de middag ontmoeten we Direttore Carola Gentilini die terug komt uit Venetië waar een aantal schilderijen uit het Museo del Ciclismo tijdelijk in het Guggenheim museum ten toon gesteld worden.

Dé verrassing van de dag en onze reis is de ontmoeting met de ' Leone delle Fiandre': de 91-jarige Fiorenzo Magni! Heel sympatieke man die ook de tijd neemt om het boek te tekenen. Ongelofelijk dat we dat mogen meemaken !

We nemen uiteraard ook ruim de tijd om het museum te bezoeken. Schitterende architectuur en inrichting. Het museum toont de evolutie van de fiets en brengt uitgebreid hulde aan de Italiaanse campionissimi. Er is slechts één buitenlander die ook heel belangstelling krijgt. Het zal niemand verwonderen dat het om Eddy Merckx gaat.

1300 km op de teller !

Vrijdag 8 juni
Via een heel fraai fietspad bereiken we het Como-meer. Het fiets goed en vlak en we recupereren van onze rit van gisteren; Rond de middag begint het te regenen maar het blijft 23°, dus erg vinden we dat niet.
Het is verbazend rustig rond het toch erg toeristische meer. Zou de crisis hier voor iets tussen zitten ?

In Varenna nemen we de overzet naar Bellagio. Gewoonweg een schitterend plekje om vakantie te houden maar .... prijzig !! En dan begint het !!
We fietsen richting Lecco en nemen afslag naar Ghisallo. Dat er moet geklommen worden, dat wisten we maar dat we al onmiddellijk 14% voor de wielen zouden krijgen, dat is wel even slikken (en op de tanden bijten ;-)

Foto's nemen zit er deze keer niet in, ik ben al blij als ik rechtop blijf ! De hellingen worden iets minder steil en we kunnen wat op adem komen.
Een B&B is gesloten, de camping is niet onmiddellijk een optie maar Michel boekt een kamer in hotel Mirabeau ( op 700m) enkele kms voor Ghisallo. Schitterend gelegen met een terras van waar je een ongelooflijk zicht hebt op het Comomeer !!

De eigenaars zijn twee heel sympathieke oudere mensen. Het fitte dametje is erg geïnteresseerd in onze tocht en in ons museum-bezoek. Morgen komen we hier terug.