Rondje Isle of Mull

Twee dagen Mull, een zonnige en een mistige !

Het regent en Heather vreest dat het de ganse dag mistig blijft. Niet zo'n best vooruitzicht, ook niet voor onze Nederlandse co-logés die een dagje eiland-birdwatching gepland hebben.

We kleden ons waterproof aan en fietsen door een mysterieus landschap, een beetje Schotland zoals uit de toeristische brochures. Het gras oogt nog groener, de smalle wegen zijn nat en verlaten, het is ongelooflijk mooi,  rustgevend en fotogeniek, vooral met het rode regenjasje van Michel als blikvanger !!

En als er al eens een auto komt, dan hoor je dat bijna niet en zijn de chauffeurs heel vriendelijk en ook niet gehaast.

Rond de middag, na een forse klim van zo'n 13%, houden we micknickstop bij een eenzame bank met uitzicht op een Loch, stopt de regen en trekt de mist weg. Het blijft droog maar koud.

Craignure fietsen we binnen met de zon.

Pennygate Lodge is een statig huis uit de jaren 1800 en ... Mooi maar er is wat opknapwerk nodig.  m Maar het onthaal is vriendelijk, de kamer ok en  met zicht op de Firth Lorn. Nu enkel nog wachten en genieten van de zonsondergang.

Craignure Inn is sfeervol en het eten prima. We delen een tafeltje met Jenny en Ian, een jong enthousiast fiets-koppel op terugreis. Het is er gezellig en we zijn opnieuw aangenaam verrast door de Schotse keuken.

Morgen met ferry terug naar Oban.

Toch een beetje heimwee ??

1069 km op onze teller !

Deze morgen zorgt Martha voor een fruitontbijt met  kiwi, aardbeien, mango, druiven, zwarte bessen, meloen, das eens wat anders dan bacon, eggs, etc !

We nemen de 10u ferry naar Mull, waar we twee dagen zullen blijven, en fietsen naar onze B&B in Salen. We laten onze fietstassen achter bij Heather en fietsen  - lichtgewicht - dwars door het noordelijk eiland naar Darvaig en Calgary Bay, een prentkaart-plaatsje met een schitterend gelegen vrije campingplaats. Een ongelooflijk mooi kronkelweggetje brengt ons terug landinwaarts. Dan wordt het 4 km serieus klimmen tot aan de mini Cebrero (Santiago gangers kennen dit wel !) en hebben we een fantastisch uitzicht op de Ben More (966 m) en de eilanden Ulva en Gometra.

Ook vandaag weer veel blind summits, hoogtes waar je tegenkomend verkeer niet ziet. De korte hellingen zijn zo steil dat je nooit ziet wat achter het topje ligt of komt. En over het ganse traject fietsen we op single tracks, soms zeer smal, maar met veel passing places.

Onderweg varens die zich stilaan ontrollen en veel wilde irissen en heide die de volgende maanden hellingen in kleur zullen zetten.

Koffie en gebak onderweg ontbreken ook vandaag niet en de dag sluiten we af bij een zeer goede Italiaan in 'ons dorp' - er zijn maar twee resto's in de wijde omgeving. De zaak wordt gerund door vier jonge mensen, twee Schotten en een jong stel Milanesen die hier het seizoen doen. Een aanrader !

Vanavond aftersun-party want het was een zeer zonnig en winderig.

Vandaag 79 km en 870 hm.

Zonnig terrasjesweer in Oban !

Is dit de Provence of toch Schotland ? Wij die altijd maar dachten aan regen en mist worden deze morgen opnieuw verrast door een staalblauwe, wolken vrije lucht . Korte broek, korte mouwen en zonnecrème en weg zijn we !

Opnieuw via de NCN 78 fietsroute belanden we aan het Crinan Canal met zijn 15 sluisjes ('t zijn inderdaad maar kleintjes) en dan via de Moors - natuurpark Moine Mhor - zo vlak als een biljarttafel naar Kilmartin.

En dan moeten we kiezen, de iets makkelijker weg maar met vrij veel verkeer of de weg via Loch Awe, schitterend, rustig maar ..... met forse klimmetjes !

We gooien het in de groep (allez, de groep van wij twee ) en we gaan ervoor !

De aanloop is rustig en vlak en wij zijn enthousiast over onze keuze. Iets verder krijgen we de eerste hellingen en ....verder klimmen we 10-14 % .... Maar het is hier zo mooi en rustig dat we geen spijt krijgen van onze keuze en als we onderweg Engelse fietsers ontmoeten die ons een iets vlakker alternatief dichtbij de Glen adviseren, nemen we het sakkeren op die verdomde steile keienweg erbij en omzeilen zo enkele klimkilometers.

Middagpicknick met drie Engelse charity fietsers en er dan weer tegenaan ! In Taynuit komen we op de drukkere A85 naar Oban omdat we binnen enkele dagen de bergweg nemen op de terugweg.

Oban is een gezellige vissershaven en ferryhaven naar de Binnen-Hebriden. Na een deugddoende douche in onze garden cottage in Ulva villa b&b terrassen we in de zon, aan de haven, met een. frisse pint/glaasje wijn.

Tigh an Achadh, Achnamara, Achahoish, Druimdrishaig....

Probeer die namen maar eens te onthouden !

 Na een uitgebreid ontbijt, samen met een Schots-Australische biker op familiebezoek, nemen we afscheid van Andrew.

We nemen fietsroute 78 (Campbeltown-Oban), een prachtige single track road met passing places, zoals dat op de kaarten aangeven wordt. De weg is soms zo smal dat zelfs een fietser en auto mekaar niet  kunnen kruisen. Maar de chauffeurs zijn echt heel vriendelijk en attent.

Het schiereiland Knapdale is aanvankelijk vríj boom-rijk, geen bossen maar veel verschillende loofbomen en miljoenen boshyacinten. Het lijkt wel Tieghembos maar dan in het groot !

In Kilberry fietsen we richting

vroeg middeleeuwse gebeeldhouwde grafstenenen.

Het landschap verandert, we fietsen opnieuw dichter bij Loch Caolisport, de bomen verdwijnen en daar zijn de muurtjes en graasweiden terug.

We ontmoeten een fietser uit Amsterdam, al vijf weken onderweg, die blijkbaar blij is met een Vlaamse babbel.
Hij heeft het blijkbaar al erg koud gehad en heeft daardoor ook zijn plannen wat moeten bij-werken.

In Achahoish fietsen we van de ene Loch naar de andere en dan via de A83 naar Lochgilphead.
Onze b&b voor vanavond is een vroegere cinemazaal uit 1938,  geen mega complex maar eerder een Scoop-versie.

En onderweg .....

Vervolg !

Andrew, onze gastheer, is in alle staten als we toekomen ! Er worden nog volop nieuwe verwarmingstoestellen geplaatst en de benedenverdieping is a mess. Maar de kamers boven zijn tiptop, het is alleen even wennen aan alle gekke beeldjes (kabouters en co)waarop Andrew blijkbaar verzot is. Ook de tuin is een surprise en nu het donkert verschijnen overal lichtjes en gadgets. Te gek maar plezant. Benieuwd wat het ontbijt wordt want Andrew belooft een verrassing.....

De dreigende wolk boven het fraaie Tarbert trekt weg en we krijgen een echte lente-avond.

Bij de tuinkabouter....

Deze morgen bij ontbijt : gerookte heilbot lichtjes opgewarmd in melk, beetje warme melk in bord, heilbotfilet erin, op vis leg je een gepocheerd ei en takje peterselie ! Sue is een goede kok en Dave serveert het in stijl ! Hij heeft vroeger bij theater gewerkt en dat merk je.

Het regent ! Dus overschoenen, regenbroek, regenvest, handschoenen, ...

Maar na een goeie 10 km breekt de zon door en fietsen we, in de zon, met wind in de rug, over een vrij vlakke prachtige kustweg richting Tarbert. Na de rit van gisteren is dit freewheelen en genieten ! Zelfs koeien zijn mooi bij zo'n weer !!

Iets voor Tarbert worden we verrast door een hevige regenbui. Gelukkig bestaan er bushokjes zodat we vrij droog op en 'proper' bij op onze bestemming toekomen.

12 - 14 - 16 % !

Het miezert als de ferry ons over de Kilbranner Sound naar Kintyre brengt. Maar de bootsman voorspelt droger en zonniger weer en, gelijk krijgt hij.

Schotse trekkers tippen ons de seafood cottage op Skipness Point en wij daar ook eerst naartoe. Een uitzonderlijke locatie waar op dit uur van de dag al volop van seafood - groot en klein - genoten wordt. Ideaal om een meeneemicknick te bestellen.

Kintyre, oa bekend door de Paul McCartney song, nu ook bij ons bekend als een serieuze kuitenbijter. Korte, zeer steile hellingen tot 16%, 850 hm over een afstand van een 50tal km .... Wie denkt dat eilanden/schiereilanden vlak zijn ...... Île de Ré, dat is vlak !

Het wordt onze zwaarste rit tot nu toe. Maar het schitterende middag-stopje dat we ook nu weer ontdekken maakt veel goed, zelfs al moet er nadien onmiddellijk weer geklommen worden.

Het wordt stilaan kouder en de zon kan ons niet echt meer opwarmen. Campbeltown is grijs en winderig en nodigt niet echt uit om er 's avonds nog op uit te trekken. Maar b&b Redknowe (Keltisch voor rood huis) is knus en warm en een long hot shower spoelt alle vermoeidheid weg.